Συμπεράσματα, τελικές παρατηρήσεις από το History Cafe.

Θα ήθελα να κάνω μία σύνοψη, εν είδει συμπεράσματος, στην εκδήλωση του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου στο Χιούστον στις 19-7-2020 για την ανάμνηση της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Έχω την εντύπωση ότι παρόλο το τεράστιο μήκος της παρουσίασης σε διάρκεια, φωτίστηκαν αρκετές πτυχές της προδοσίας της Κύπρου. Δεν είχαμε καμία επιθυμία να εξωραΐσουμε τα πράγματα, άλλωστε δεν συμμεριζόμαστε την άποψη των ιστορικών της καθωσπρέπει αριστερής ιστοριογραφίας των συνωστισμών που έχει μάθει όλους τους άλλους που δεν συμμερίζονται την άποψη της να τους χαρακτηρίζει ως ακραίους γραφικούς ή ακόμα και φασίστες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ευθύνης έχει η δικτατορία Ιωαννίδη όπως και ο ίδιος άλλωστε. δεν του καταλογίζω πρόθεση αλλά το καταλογίζω υπέρ με τη βλακεία και μωροφιλοδοξία πιστεύοντας ότι ένας άνθρωπος μετρίων δυνατοτήτων όπως ήταν θα μπορούσε να γίνει ένας Ελευθέριος Βενιζέλος. Θα πρέπει να θεωρείται ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Σίγουρα πραγματικοί προδότες είναι οι τότε τέσσερις ηγέτες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος όπως και τα όργανά τους στην Κύπρο. Έχουμε μάθει πολλές φορές να λέμε ο κακός αττίλας και οι κακοί Τούρκοι αλλά την πόρτα εμείς την ανοίξαμε με τα χεράκια μας και μάλιστα την κρατήσαμε διάπλατα ανοιχτή όσο χρειαζόταν για να μπορέσει ένας στρατός γενικά πολύ ανίκανος και κακο-εκπαιδευμένος να αποβιβαστεί χωρίς να συναντήσει καμία αντίσταση ανάλογη με τη δύναμή και τα μέσα του. Απεγνωσμένη αντίσταση πρόβαλαν λίγες δυνάμεις γιατί οι περισσότερες ήσαν εκτός θέσεως γιατί κυνήγαγαν τους κομμουνιστάς. Όμως υπήρξαν και αρκετοί Λεωνίδες. Τα περιορισμένα σε δύναμη απεγνωσμένα πυρά του 251 τάγματος Πεζικού με επικεφαλής τον ήρωα που πολλοί δεν τον γνωρίζουν αντισυνταγματάρχη Κουρούπη, οι ΚΔ, και η 35 ΜΚ, οι αεροπόροι των Νοράτλας, η ΕΛΔΥΚ λίγες μονάδες πυροβολικού, οι δύο τορπιλάκατοι της Κυρήνειας, και η Ελληνική Αρμάδα που έψαχνε να βρει ο Κίσσινγκερ που δεν ήταν άλλη απο το αρματαγωγό Λέσβος του Χανδρινού έδωσαν γενναίες μάχες και καθήλωσαν τον εχθρό στο Πεντεμίλι δύο μέρες. Βέβαια θα σας πουν οι ΕΛΙΑΜΕΠ ιστορικοί ότι βασικά διελύθησαν οι ήδη διαλυμένες μονάδες γιατί δεν θέλουν να ξέρετε ότι υπήρξε σημαντική αντίσταση στην Κύπρο. Αυτό γιατί πρέπει να φταίει μόνο η κακιά προδοτική δικτατορία και μόνο αυτή για να καλυφθούν και οι άλλοι δύο συμμέτοχοι της παραδόσεως της Κύπρου, οι οποίοι βαρύνονται εξαιρετικά. Ο ένας είναι ο εθνάρχης, ο Καραμανλής ο Α και το κινούμενο του ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Ο Καραμανλής είναι η επιθυμητή λύση και από τους Αμερικανούς οι οποίοι τρέμουν τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, ίσως για μας το μόνο διαπραγματευτικό χαρτί. Ο Καραμανλής είναι ίσως ο μόνος από τους πολιτικούς που θα τολμήσει να πει η Κύπρος κείται μακράν και δε διανοείται να ρισκάρει Ελληνοτουρκικό πόλεμο. Τουλάχιστον η επάρατος δικτατορία πλην των αρχηγών, αυτό δεν το είπε. Ομως, λόγω της ατολμίας της, έχασε τη μόνη ευκαιρία που είχε για την αποστολή κάποιων μικρών μεν, ουσιαστικών δε ενισχύσεων των ελληνικών Δυνάμεων στην Κύπρο που θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει την εικόνα στο πεδίο της μάχης και να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική θέση της δημοκρατίας της Κύπρου μετέπειτα. Αντιθέτως οι Τούρκοι έδειξαν εξαιρετική δεινότητα στο να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες όταν τους παρουσιάζονται έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Τελικώς ο αείμνηστος Μακάριος θά 'πρεπε να είχε καταλάβει ότι οι Σοβιετικοί δεν θα 'καναν και πολλά γι αυτόν και την Κύπρο. Όταν θα ερχόταν η στιγμή η Εθνική Φρουρά η ΕΛΔΥΚ και το Εθνικό Κέντρο θα υπερασπίζονταν την Κύπρο, όπως και έγινε. Το '73 θα'πρεπε να πιάσει τον Κίσσινγκερ και να του πει τι θες τι θέλω, ας τη χούντα, εγώ είμαι εδώ. Ηταν αγνός, δεινός ρήτωρ αλλά δεν ελλίσετο.

Είχαμε προδότες αρχηγούς ΕΔ ικανούς μόνο για παρελάσεις και πολιτική ηγεσία που συμμετείχε στην προδοσία και πάνω στην οποία εδράζεται το σημερινό πολυ-πολιτισμικο-λάγνο πολιτικό σύστημα. Γι' αυτό ο Φάκελος της Κύπρου δεν θα ανοίξει ποτέ στο σύνολό του. Ένα κομμάτι έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη δημοσιότητα, το πιό ανώδυνο. Τουλάχιστον εμείς οι Ελληνες της διασποράς πρέπει να είμαστε ενωμένοι γιατι θα έχουμε να υπερασπιστούμε τον Ελληνισμό στο διεθνές πολιτικό πεδίο.

Τι πρέπει να κάνουμε: Εμείς, οι της διασποράς να ξεκινήσουμε την ένωσή μας, ειδικά τώρα που ο κ. Ερντογάν μας έδωσε μία καταπληκτική ευκαιρία για οργάνωση για υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και της νομιμότητας.

 

Δρ. Μάνος Παπαδάκης